Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ostródzie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

O., dnia 31 sierpnia 2015 r.

Sąd Rejonowy w Ostródzie IV Wydział Pracy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Dąbrowska

Protokolant: st. sekr. sąd. Marlena Młynarkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 25 sierpnia 2015 r. w Ostródzie

na rozprawie

sprawy z powództwa B. Z. PESEL (...)

przeciwko Zespołowi Szkół w L.

o dodatek funkcyjny

I. zasądza od pozwanego Zespołu Szkół w L. na rzecz powoda B. Z. kwotę 2.400 zł (dwa tysiące czterysta złotych) z ustawowymi odsetkami od dnia 08 kwietnia 2015 roku do dnia zapłaty,

II. zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 450 zł (czterysta pięćdziesiąt złotych) tytułem zwrotu kosztów procesu,

III. wyrokowi w punkcie I nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1.200 z (jeden tysiąc dwieście złotych).

UZASADNIENIE

Powód B. Z. złożył pozew przeciwko Zespołowi Szkół w L. o zasądzenie kwoty 2.400 zł z odsetkami ustawowymi od dnia wniesienia pozwu do dnia zapłaty tytułem odszkodowania za utracony dodatek funkcyjny związany z piastowaniem przez niego funkcji dyrektora w pozwanej szkole, za okres kwiecień-maj 2015 r. Nadto wniósł o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym zastępstwa adwokackiego.

W uzasadnieniu pozwu argumentował, iż uchwała Zarządu Powiatu (...) z dnia 24 marca 2015 roku nr 21/112/15 odwołująca go ze stanowiska dyrektora na podstawie art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty tj. w przypadkach szczególnie uzasadnionych, jest bezzasadna, albowiem pozwany nie uargumentował należycie przyczyn odwołania z funkcji dyrektora i nie zapewnił możliwości wypowiedzenia się na każdym etapie procedury, a tym samym naruszył art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty.

Pozwany Zespół Szkół w L. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zwrot kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew pozwany podniósł, iż w uzasadnieniu uchwały Zarządu Powiatu (...) z dnia 24 marca 2015 roku odwołano się do konkretnych, poważnych i zawinionych przez powoda sytuacji, które uniemożliwiły dalsze sprawowanie przez niego funkcji dyrektora w pozwanej, albowiem godziłoby to w interes szkoły i powodowało destabilizację w jej funkcjonowaniu.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód B. Z. jest zatrudniony w Zespole Szkół w L., na stanowisku nauczyciela wychowawcy od dnia 23 czerwca 1995 roku, na podstawie mianowania.

Na podstawie uchwały nr 23/94/2011 Zarządu Powiatu (...) powodowi powierzono stanowisko dyrektora Zespołu Szkół w L. na okres od 01 września 2011 roku do 31 sierpnia 2016 roku.

Pismem z dnia 01 września 2014 roku przyznano powodowi dodatek funkcyjny w wysokości 1.200 zł miesięcznie, za okres od 01 września 2014 roku do 31 sierpnia 2015 roku.

Pismem z dnia 11 lutego 2015 roku powód złożył rezygnację z funkcji dyrektora Zespołu Szkół w L..

Pismem z dnia 12 lutego 2015 roku Starosta (...) zwrócił się do powoda o sprecyzowanie i wyjaśnienie treści wniosku z dnia 11 lutego 2015 r.

Pismem z dnia 12 lutego 2015 roku powód wskazał, iż ilość i długotrwałość czasowa następujących z inicjatywy organu prowadzącego kontroli i audytów powoduje zaabsorbowanie czasu pracy i destabilizuje pracę administracji i kadry szkoły, co jest rozbieżne z poglądami powoda na temat sposobu współpracy.

Pismem z dnia 17 lutego 2015 r. pozwany zwrócił się do (...)- (...) Kuratora Oświaty o wyrażenie opinii w sprawie odwołania powoda ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół w L..

W piśmie z dnia 24 lutego 2015 roku (...)- (...) Kurator Oświaty poinformował, że nie stawia przeszkód w sprawie odwołania B. Z. ze stanowiska dyrektora, ponieważ jest to konsekwencja złożonego przez powoda wniosku w sprawie rezygnacji z zajmowanego stanowiska. Nadto (...)- (...) Kurator Oświaty podniósł w piśmie, iż w wyniku kontroli organ prowadzący stwierdził nieprawidłowości w zakresie administracyjno-finansowym, a brak działań ze strony dyrektora zmierzających do ich usunięcia powoduje niewłaściwe zarządzanie szkołą.

Uchwałą z dnia 26 lutego 2015 roku nr 17/65/15 Zarządu Powiatu (...) w związku ze złożoną rezygnacją przez powoda odwołano powoda za trzymiesięcznym wypowiedzeniem ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół w L..

Uchwałą z dnia 24 marca 2015 roku nr 21/112/15 Zarządu Powiatu (...) z dniem 25 marca 2015 roku odwołano powoda ze stanowiska dyrektora Szkół w L.. W uzasadnieniu podniesiono, iż powodem odwołania jest niedostateczny brak nadzoru i nie dołożenie należytej staranności w sprawowaniu funkcji, w wyniku których doszło w pozwanej do nieprawidłowości, które kontynuowane były w toku kontroli, ponieważ powód podał nieprawidłowe dane do Systemu Informacji Oświatowej o liczbie wychowanków w internacie, a zatem powyższe stanowi przypadek szczególnie uzasadniony.

W dniu 09 stycznia 2015 roku Komenda Powiatowa Policji w I. wszczęła dochodzenie w sprawie przywłaszczenia powierzonego mienia w postaci produktów spożywczych przeznaczonych do stołówki z Zespołu Szkół w L. w okresie od 01 stycznia 2014 roku do 31 października 2014 roku.

Za miesiące kwiecień-maj 2015 r. powód nie otrzymał dodatku funkcyjnego w wysokości 1.200 zł.

(dowód: akt mianowania k. 5, uchwała nr 2/94/2011 k. 153, pismo k. 194, pismo w sprawie rezygnacji powoda ze stanowiska k. 199, uchwała nr 17/65/15 k. 200, uchwała nr 21/11/15 k. 201 – część B akt osobowych powoda; pisma k. 88-90, zeznania świadka M. K. k. 124)

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie w całości.

Na wstępie zaznaczyć należy, iż powyższy stan faktyczny sąd ustalił w oparciu o zgromadzone w sprawie dokumenty, które nie wzbudziły wątpliwości Sądu w zakresie swej wiarygodności. Dowody znajdujące się w aktach sprawy (w tym aktach osobowych) w pełni korespondują ze sobą i składają się na ustalony w sprawie stan faktyczny. Nie były one kwestionowane przez strony postępowania, a nadto nie zachodziły również żadne wątpliwości, co do ich formy bądź treści. Sąd przyznał również walor wiarygodności zeznaniom świadka M. K., albowiem zeznania te są spójne, logiczne i w pełni korespondują ze zgromadzonym w sprawie materiałem dowodowym. Sąd pominął dowód z przesłuchania stron, albowiem obowiązek Sądu wynikający z art. 299 kpc nie ma charakteru bezwzględnego, a aktualizuje się wówczas, jeżeli Sąd uzna, że dotychczasowe rezultaty przeprowadzonego postępowania dowodowego nie świadczą o wyjaśnieniu faktów istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy (tak wyrok Sądu Najwyższego z dnia 08 grudnia 2000 r. I CKN 1129/99, LEX 26/2015). W przedmiotowej sprawie dowody w postaci dokumentów oraz zeznań świadka M. K. okazały się wystarczające do wyjaśnienia okoliczności faktycznych istotnych dla rozstrzygnięcia sprawy.

Przyczyny odwołania dyrektora szkoły ze stanowiska w sposób wyczerpujący regulują w art. 38 przepisy ustawy z dnia 07 września 1991 r. (Dz. U. 2004.256.2572, t.j.) o systemie oświaty. Nie można zatem odwołać dyrektora w inny sposób lub w innym trybie niż wynikający z tego przepisu (por. wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2012 r. w sprawie (...) SA/Wa (...)).

Art. 38 ust. 1 ustawy o systemie oświaty stanowi, że organ, który powierzył nauczycielowi stanowisko kierownicze w szkole lub placówce:

1) odwołuje nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w razie:

a) złożenia przez nauczyciela rezygnacji, za trzymiesięcznym wypowiedzeniem,

b) ustalenia negatywnej oceny pracy lub negatywnej oceny wykonywania zadań wymienionych w art. 34a ust. 2 w trybie określonym przepisami w sprawie oceny pracy nauczycieli - bez wypowiedzenia,

c) złożenia przez organ sprawujący nadzór pedagogiczny wniosku, o którym mowa w art. 34 ust. 2a;

2) w przypadkach szczególnie uzasadnionych, po zasięgnięciu opinii kuratora oświaty, a w przypadku szkoły i placówki artystycznej oraz placówki, o której mowa w art. 2 pkt 7, dla uczniów szkół artystycznych prowadzonej przez jednostkę samorządu terytorialnego - ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego, może odwołać nauczyciela ze stanowiska kierowniczego w czasie roku szkolnego bez wypowiedzenia.

W przedmiotowej sprawie poza sporem pozostaje, że powód B. Z. pismem z dnia 11 lutego 2015 r. złożył rezygnację z funkcji dyrektora Zespołu Szkół w L.. Następnie uchwałą Zarządu Powiatu (...) z 26 lutego 2015 roku nr 17/65/15 w związku ze złożoną rezygnacją, odwołano powoda za trzymiesięcznym wypowiedzeniem ze stanowiska dyrektora Zespołu Szkół w L.. Termin wypowiedzenia upłynął w dniu 31 maja 2015 r. Niesporne było również, że przyznano powodowi dodatek funkcyjny w wysokości 1.200 zł za okres od 01 września 2014 roku do 31 sierpnia 2015 roku. Powód w okresie wypowiedzenia otrzymał dodatek za marzec 2015 r., natomiast nie otrzymał dodatku za miesiące kwiecień-maj 2015 r., tj. do upływu terminu wypowiedzenia.

Pozwany konsekwentnie w toku procesu podnosił, iż odwołanie powoda ze stanowiska dyrektora w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 dokonane uchwałą Zarządu Powiatu (...) z dnia 24 marca 2015 roku nr 21/112/15 może dotyczyć przypadku złożenia przez dyrektora rezygnacji ze stanowiska, niezależnie od jej przyczyn. Organ prowadzący - Powiat (...) wykazał, że wina powoda nie budzi wątpliwości i dalsze kierowanie szkołą przez dyrektora stanowiło przeszkodę dla osiągnięcia celów, prowadząc do destabilizacji funkcjonowania szkoły i zachodziła konieczność natychmiastowego przerwania funkcji dyrektora, z uwagi na zagrożenie interesu publicznego i dalszego funkcjonowania szkoły. Nadto pozwany wywodził, iż domaganie się przez powoda odszkodowania w oparciu o art. 50 § 3 kp. nie ma zastosowania, gdyż dotyczy rozwiązania stosunku pracy, który w przedmiotowej sprawie nie miał miejsca, powód bowiem w dalszym ciągu pozostaje nauczycielem dyplomowanym w pozwanej szkole i otrzymuje wynagrodzenie pomniejszone o dodatek funkcyjny.

Argumentację pozwanego należy uznać za chybioną. W pierwszej kolejności podnieść należy, iż w przypadkach o których mowa w art. 38 ust. 1 ustawy o systemie oświaty, organ prowadzący szkołę musi dyrektora odwołać, o czym przesądza użycie w pkt 1 słowa "odwołuje". Dotyczy to także złożenia przez dyrektora rezygnacji. Jej złożenie stwarza - po stronie organu prowadzącego szkołę - obowiązek odwołania dyrektora. Odwołanie w tym przypadku ma charakter formalnie tylko jednostronny, bowiem sam przepis jest wyrazem konstytucyjnej zasady wolności wyboru i wykonywania pracy /art. 65 Konstytucji RP/. Brak w ustawie jakichkolwiek ograniczeń, a w szczególności wymogu wyrażenia zgody przez organ prowadzący szkołę na ten sposób odwołania, oznacza, że w przypadku złożenia rezygnacji organ nie może skutecznie powoływać się na wszczęcie postępowania zmierzającego do odwołania dyrektora z innej podstawy, zarówno obligatoryjnej, jak i fakultatywnej /przewidzianej art. 38 ust. 1 pkt 2/ i odmówić przyjęcia rezygnacji (zob. uzasadnienie do wyroku NSA z dnia 19 marca 2003 roku w sprawie SA/R. (...)). Pozwany zatem odwołując powoda ze stanowiska dyrektora w trybie art. 38 ust. 1 pkt 2 ustawy o systemie oświaty, po złożeniu przez niego rezygnacji, naruszył ww. przepis.

Ponadto w dalszej kolejności wskazać należy, iż pomiędzy odwołaniem ze stanowiska na podstawie art. 38 ustawy o systemie oświaty, a wypowiedzeniem zmieniającym istnieje tak istotne podobieństwo, że w odniesieniu do roszczeń wynikających z wadliwego odwołania należy pomocniczo stosować przepisy kodeksu pracy dotyczące rozwiązywania umów o pracę, w tym art. 50 k.p. W doktrynie przyjmuje się, że jeżeli odwołanie z funkcji nie wiąże się z rozwiązaniem stosunku pracy, to roszczenie odszkodowawcze wywodzone z powołanych przepisów ogranicza się do równowartości dodatku funkcyjnego za okres analogiczny do tego, o którym mowa w powołanych przepisach (tak M. Pilich, Komentarz do ustawy o systemie oświaty, Wolters Kluwer 2013). Ponieważ żądanie powoda obejmowało dwukrotność uzyskiwanego przez niego na stanowisku dyrektora dodatku funkcyjnego (za miesiące kwiecień-maj 2015 r.), zaś przepis 50 § 4 kp dopuszcza zasądzenie odszkodowania w wysokości wynagrodzenia za czas, do upływu którego umowa miała trwać, nie więcej jednak niż za 3 miesiące, Sąd uznał roszczenie powoda za uzasadnione w całości i zasądził na jego rzecz kwotę 2.400 zł (punkt I wyroku).

O odsetkach ustawowych od w/w kwoty orzeczono na podstawie art. 481 kc .

Sąd nadał wyrokowi zasądzającemu rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 1.200 zł zgodnie z dyspozycją art. 477 ² § 1 k.p.c.

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Zgodnie z regułą wynikającą z tego przepisu strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwany przegrał sprawę w całości, a zatem zobowiązany był zwrócić koszty procesu powodowi, na które składały się koszty zastępstwa procesowego (450 zł - ustalone zgodnie z § 12 ust. 1 pkt 2 w zw. z § 6pkt 3 w zw. z § 2 ust. 1 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 28 września 2002 r. w sprawie opłat za czynności adwokackie oraz ponoszenia przez Skarb Państwa kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej z urzędu).