Portal Orzeczeń Sądu Rejonowego w Ostródzie

WYROK

W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ

O., dnia 05-05-2016 r.

Sąd Rejonowy w Ostródzie IV Wydział Pracy w następującym składzie:

Przewodniczący: SSR Aleksandra Dąbrowska

Ławnicy: Danuta Ustianowska , Magdalena Wollman

Protokolant: st. sekr. sąd. Marlena Młynarkiewicz

po rozpoznaniu w dniu 26-04-2016 r. w Ostródzie

na rozprawie sprawy z powództwa R. M. (PESEL: (...))

przeciwko Urzędowi M.w S. (NIP: (...))

o odszkodowanie za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę

1.  zasądza od pozwanego Urzędu M. w S. na rzecz powoda R. M. kwotę 11.310 zł (jedenaście tysięcy trzysta dziesięć złotych) tytułem odszkodowania za nieuzasadnione rozwiązanie umowy o pracę wraz z ustawowymi odsetkami od dnia 11 lutego 2016 roku do dnia zapłaty;

2.  zasądza od pozwanego na rzecz powoda kwotę 3.600 zł (trzy tysiące sześćset złotych) tytułem zwrotu kosztów zastępstwa procesowego;

3.  wyrokowi w punkcie pierwszym nadaje rygor natychmiastowej wykonalności do kwoty 2.899 zł (dwa tysiące osiemset dziewięćdziesiąt dziewięć złotych)

UZASADNIENIE

Powód R. M. złożył pozew przeciwko Urzędowi M.w S. o zasądzenie odszkodowania w kwocie 11310 zł za nieuzasadnione wypowiedzenie umowy o pracę wraz z odsetkami ustawowymi od dnia doręczenia pozwu pozwanemu oraz o zasądzenie zwrotu kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego.

W uzasadnieniu pozwu powód wskazał, iż w dniu 27 stycznia 2016 r. otrzymał oświadczenie o rozwiązaniu umowy o pracę za wypowiedzeniem. Jako przyczynę rozwiązania stosunku pracy pozwany wskazał „nienależyte wykonywanie obowiązków pracowniczych na zajmowanym stanowisku, w szczególności naruszenie obowiązku sumiennego i starannego wykonywania pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, obowiązku dbałości o wykonywanie zadań publicznych i przestrzegania przepisów prawa oraz obowiązku zachowania uprzejmości i życzliwości w kontaktach z obywatelami, jak również niewykonywanie poleceń służbowych”. W ocenie powoda wskazana przyczyna jest abstrakcyjna i niezrozumiała. Powód argumentował ponadto, że pracodawca w oświadczeniu o wypowiedzeniu umowy o pracę odwołał się do nałożonych na powoda kar porządkowych – w dniu 18 marca 2015 roku i 31 marca 2015 roku. W tym kontekście powód wskazał, że w okresie od 01 kwietnia 2015 roku do 27 stycznia 2016 roku pozwany nie formułował pod adresem powoda jakichkolwiek zastrzeżeń dotyczących prawidłowości i jakości świadczonej pracy oraz zaangażowania powoda jako pracownika.

Pozwany Urząd M. w S. wniósł o oddalenie powództwa w całości oraz o zasądzenie kosztów procesu.

W uzasadnieniu odpowiedzi na pozew podniósł, iż przyczyna wskazana w piśmie wypowiadającym ma charakter rzeczywisty i jest zrozumiała. W dalszej części oświadczenia pozwany posługuje się konkretnymi przykładami zachowań powoda, które złożyły się na uznanie nienależytego wykonywania przez powoda obowiązków pracowniczych.

Sąd ustalił następujący stan faktyczny:

Powód R. M. zatrudniony był w Urzędzie M.w S. na podstawie umowy o pracę na czas nieokreślony, ostatnio na stanowisku inspektora, w pełnym wymiarze czasu pracy.

(dowód: umowa o pracę k. 8 – część B akt osobowych)

Wynagrodzenie powoda obliczone jak ekwiwalent za urlop wypoczynkowy kształtowało się na poziomie 2899,58 zł.

(dowód: zaświadczenie z 17 lutego 2016 r. k. 29)

Do zakresu czynności powoda należało wykonywanie następujących czynności:

- prowadzenie postępowań związanych z ochroną środowiska,

- inspirowanie, organizowanie i nadzorowanie działalności zmierzającej do ochrony środowiska,

- prowadzenie spraw związanych z ustanowionymi formami ochrony przyrody,

- podejmowanie działań w celu ochrony wód, gleby i powietrza,

- inicjowanie i prowadzenie działań na rzecz ochrony rekultywacji jeziora (...),

- współdziałanie z organizacjami, których statutowym celem jest ochrona środowiska,

- popularyzacja ochrony środowiska,

- opracowanie gminnego planu ochrony środowiska i nadzorowanie jego realizacji,

- dokonywanie kontroli sanitarno-porządkowej na terenie Gminy S.,

- opracowywanie wniosków i współdziałanie z odpowiednimi komórkami w urzędzie w ich opracowywaniu w celu pozyskiwania środków finansowych ze źródeł pozabudżetowych,

- prowadzenie spraw w zakresie: utrzymania terenów zielonych, w tym wycinki drzew i krzewów na terenach gminnych, a także zalesiania,

- zgłaszanie propozycji zmian do planu zagospodarowania przestrzennego Gminy S.,

- składanie wniosków o zmiany w budżecie w zakresie zadań realizowanych na zajmowanym stanowisku,

- udział w zespołach zadaniowych tworzonych w urzędzie w związku z realizacją określonego zadania,

- przygotowywanie projektów uchwał Rady Miejskiej w zakresie zadań wynikających z zakresu czynności,

- współdziałanie z pracownikami referatu w sprawach z zakresu utrzymania czystości i porządku na terenie Gminy S. oraz gospodarki odpadami,

- prowadzenie sprawozdawczości wymaganej przepisami prawa w zakresie ochrony środowiska, a także sporządzanie innych dokumentów np. ankiet,

- organizacja i kontrola funkcjonowania Gminnego Punktu (...),

- prowadzenie i koordynowanie spraw związanych z Programem usuwania azbestu z terenu Gminy S.,

- realizacja przepisów o ochronie zwierząt w zakresie zadań gminy.

(dowód: zakres czynności k. 58 – część B akt osobowych)

W ramach wykonywanych obowiązków powód zajmował się sprawą wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla przedsięwzięcia „Budowa dwóch chlewni wraz z niezbędną infrastrukturą na działce (...) w obrębie R., Gmina S.” oraz przygotowywał program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na 2015 rok.

(okoliczność bezsporna, dowód: zeznania powoda – e-protokół z 26 kwietnia 2016 r. zapis 00:17:06-00:30:41)

Pismem z dnia 27 lutego 2015 roku Burmistrz S. zwrócił się do Powiatowego Inspektoratu Weterynarii w I. przesyłając w załączeniu projekt „Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu bezdomności zwierząt na terenie Gminy S. w 2015 roku” z prośbą o zaopiniowanie.

(dowód: pismo Burmistrza S.z 27 lutego 2015 roku k. 34)

W dniu 09 marca 2015 roku R. M. skierował wiadomość e-mail do J. K. informując, iż przedłożony wniosek o wydanie decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach, należy uzupełnić o braki formalne w postaci: pooświadczonej przez właściwy organ kopię mapy ewidencyjnej z zaznaczonym przewidywanym terenem, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie oraz obszarem na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie oraz wypis z rejestru gruntów obejmujący przewidywany teren, na którym będzie realizowane przedsięwzięcie oraz obejmujący obszar, na który będzie oddziaływać przedsięwzięcie. Ponadto powód zgłosił kilka „uwag kosmetycznych”. Na skutek otrzymanego pisma J. K. złożył skargę do Burmistrza S..

(dowód: e-mail k. 33, zeznania świadka J. K. – e-protokół z 29 marca 2016 roku zapis 00:08:37-00:23:57, zeznania świadka M. P. -protokół z 29 marca 2016 roku zapis 00:24:32-00:41:19, zeznania powoda e-protokół z 26 kwietnia 2016 r. zapis 00:30:41-00:47:25)

W dniu 18 marca 2015 roku pozwany wymierzył powodowi karę porządkową upomnienia z powodu nieprzestrzegania ustalonej organizacji i porządku pracy poprzez naruszenie obowiązku sumiennego i starannego wykonywania pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa oraz zachowania obowiązku uprzejmości i życzliwości w kontaktach z obywatelami. W uzasadnieniu pisma, pozwany wskazał, że powód za pośrednictwem poczty elektronicznej skierował do J. K. pismo opatrzone datą 03.2015 r. i występując w imieniu Burmistrza S. zawarł kilka „uwag kosmetycznych”, które było całkowicie zbędnym i dotyczą kwestii, które nie mają wpływu na możliwość merytorycznego rozpatrzenia wniosku.

(dowód: kara upomnienia k. 65a – część B akt osobowych)

W dniu 31 marca 2015 roku pozwany wymierzył powodowi karę porządkową upomnienia z powodu nieprzestrzegania ustalonej organizacji i porządku pracy poprzez naruszenie obowiązku sumiennego i starannego wykonywania pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, obowiązku dbałości o wykonywanie zadań publicznych i przestrzegania przepisów prawa. W uzasadnieniu pisma pozwany wskazał, że projekt uchwały Rady M. w S. w zakresie zadań wynikających z zakresu czynności, powód złożył dopiero w dniu 18 marca 2015 roku, a zatem w terminie, który uniemożliwia przyjęcie przedmiotowej uchwały w terminie określonym w art. 11a ust. 1 ustawy o ochronie zwierząt.

Na skutek sprzeciwu powoda od nałożonej kary porządkowej, pozwany pismem z dnia 10 kwietnia 2015 roku odrzucił sprzeciw.

(dowód: kara upomnienia k. 65b, odpowiedź na sprzeciw od kary porządkowej k. 65d – część B akt osobowych)

W dniu 10 listopada 2015 roku pozwany przyznał powodowi nagrodę w kwocie 2000 zł.

(dowód: pismo k. 73 – część B akt osobowych)

W dniach 02 października 2015 r. - 06 października 2015 r., 16 października 2015 roku, 02 listopada 2015 roku – 13 listopada 2015 roku powód przebywał na zwolnieniach lekarskich. Zgodnie z zakresem obowiązków powoda, podczas jego nieobecności zastępował go M. W..

(okoliczność bezsporna, dowód: zakres obowiązków k. 58 – część B akt osobowych, zeznania powoda – e-protokół z 26 kwietnia 20156 roku zapis 00:08:15-00:00:17:06)

W dniu 26 listopada 2015 roku powód złożył do Sekretarza Gminy S. pisemne wyjaśnienie w sprawie zażalenia W. M.. Powód wskazał, by przeanalizować całość materiału dowodowego oraz wyjaśnienie istotnych okoliczności w przedmiotowej sprawie, ponieważ powyższe okoliczności zostały pominięte przez Pana M. w zażaleniu z dnia 20 listopada 2015 roku dot. postępowania o wydanie decyzji (...) na „Budowę dwóch chlewni wraz z niezbędną infrastrukturą na działce o nr ewid. 71/7 w O.. R., gm. S.”.

(dowód: wyjaśnienie z 26 listopada 2015 r. k. 30, zeznania świadka M. P. -protokół z 29 marca 2016 roku zapis 00:24:32-00:41:19)

Postanowieniem z dnia 04 stycznia 2016 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. uznało zażalenie W. M. na niezałatwienie sprawy w terminie przez Burmistrza S. za uzasadnione i wyznaczyło dodatkowy termin załatwienia sprawy w terminie 21 dni od daty doręczenia postanowienia.

(dowód: kserokopia postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego z 04 stycznia 2016 r. k. 31- 32

Pismem z dnia 27 stycznia 2016 roku pozwany wypowiedział powodowi umowę o pracę z zachowaniem 3-miesięcznego okresu wypowiedzenia. Jako przyczynę wypowiedzenia umowy o pracę pozwany wskazał nienależyte wykonywanie przez powoda obowiązków pracowniczych na zajmowanym stanowisku, w szczególności naruszenie obowiązku sumiennego i starannego wykonywania pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, obowiązku dbałości o wykonywanie zadań publicznych i przestrzegania przepisów prawa oraz obowiązku zachowania uprzejmości i życzliwości w kontaktach z obywatelami. Pozwany wskazał dalej, że wskutek zaniedbań powoda nie została załatwiona w terminie sprawa wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanego przedsięwzięcia pn „Budowa dwóch chlewni wraz z niezbędną infrastrukturą na działce nr (...) w obrębie R., Gmina S.”, co zostało stwierdzone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. w postanowieniu z dnia 4 stycznia 2016 roku nr (...)/15. Podobnie w wyniku niedopełnienia przez powoda obowiązków nie został uchwalony w ustawowym terminie program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na 2015 r., za co powód został ukarany karą upomnienia dnia 31 marca 2015 r. Powtarzającym się problemem są także zastrzeżenia zgłaszane przez obywateli, co do sposobu załatwienia przez powoda spraw (z tego powodu powód był ukarany upomnieniem z dnia 18 marca 2015 r.) oraz niewykonywanie poleceń służbowych.

(dowód: rozwiązanie umowy o pracę za wypowiedzeniem z 27 stycznia 2015 r. k. 1 – część C akt osobowych)

Postanowieniem z dnia 04 kwietnia 2016 roku Samorządowe Kolegium Odwoławcze w E. stwierdziło – z urzędu – nieważność decyzji Burmistrza S. z dnia 01 lutego 2016 r. znak: GOŚ.II.6220.5.2015 w sprawie ustalenia środowiskowych uwarunkowań dla przedsięwzięcia polegającego na „Budowie od podstaw dwóch chlewni wraz z niezbędną infrastrukturą na działce nr (...) w obrębie R., gm. Susz”.

(dowód: postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w E. z dnia 04 kwietnia 2016 r. k. 75-77)

Podstawę ustalenia stanu faktycznego stanowiły dokumenty, którym sąd dał wiarę w całości, albowiem ich wiarygodności nie kwestionowała żadna ze stron. Nadto, sąd dał wiarę zeznaniom świadków J. K. i M. P., ponieważ zeznania te są jasne, logiczne, pozbawione wewnętrznych sprzeczności.

Ustalając stan faktyczny Sąd oparł się również na zeznaniach stron. Dowód z przesłuchania stron jako pochodzący od osób bezpośrednio zainteresowanych korzystnym wynikiem postępowania, a ponadto postrzegających dotyczące ich zdarzenia w sposób subiektywny, Sąd potraktował z dużą ostrożnością, dając mu wiarę tylko w takim zakresie, w jakim relacje stron były zbieżne ze sobą lub znajdowały potwierdzenie w innym materiale dowodowym.

Sąd zważył co następuje:

Powództwo zasługiwało na uwzględnienie.

Ustawodawca wymienia w art. 30 § 1 k.p. wypowiedzenie jako jeden ze sposobów zakończenia zatrudnienia, polegający na jednostronnym oświadczeniu woli powodującym po upływie okresu wypowiedzenia rozwiązanie stosunku pracy.

Judykatura określa wypowiedzenie umowy o pracę mianem zwykłego środka, do zastosowania którego nie jest konieczne wystąpienie szczególnych okoliczności, a pracodawca może sięgnąć po niego w różnych sytuacjach. U podstaw formułowania tego poglądu leży bowiem przekonanie, że każdy pracodawca ma prawo doboru pracowników, a wypowiedzenie umowy o pracę ma między innymi służyć racjonalizowaniu zatrudnienia zgodnie z jego potrzebami.

Podstawę orzekania o braku zasadności wypowiedzenia stanowi art. 45 k.p.. Ocena zasadności wypowiedzenia umowy o pracę w ramach art. 45 k.p. powinna być dokonana z uwzględnieniem słusznych interesów pracodawcy oraz przymiotów pracownika związanych ze stosunkiem pracy. Inne okoliczności dotyczące pracownika, niezwiązane ze stosunkiem pracy, mogą w wyjątkowych wypadkach stanowić podstawę uznania na zasadzie art. 8 k.p., że wypowiedzenie jest sprzeczne z zasadami współżycia społecznego.

Zgodnie bowiem z treścią art. 45 § 1 k.p., razie ustalenia, że wypowiedzenie umowy o pracę zawartej na czas nie określony jest nieuzasadnione lub narusza przepisy o wypowiadaniu umów o pracę, sąd pracy - stosownie do żądania pracownika - orzeka o bezskuteczności wypowiedzenia, a jeżeli umowa uległa już rozwiązaniu - o przywróceniu pracownika do pracy na poprzednich warunkach albo o odszkodowaniu. Przepis ten ustanawia powszechną zasadę ochrony trwałości umowy o pracę na czas nieokreślony w tym znaczeniu, że pozwala uznać za zgodne z prawem tylko takie jej wypowiedzenie przez pracodawcę, które spełnia przewidziane prawem warunki formalne i może być ocenione jako uzasadnione. Pogląd ten jest powszechnie przyjęty w orzecznictwie (por. wyrok z dnia 30 stycznia 1976 r., I PRN 52/75, OSPiKA 1977 z. 3 poz. 47 ; wyrok z dnia 4 kwietnia 1979 r., I PRN 32/79, niepublikowany).

Zgodnie z art. 30 § 4 k.p. w oświadczeniu pracodawcy o wypowiedzeniu umowy o pracę powinna być wskazana przyczyna uzasadniająca wypowiedzenie. Zgodnie z orzecznictwem Sądu Najwyższego wymóg ten oznacza, że wymieniona w oświadczeniu przyczyna wypowiedzenia powinna być prawdziwa i konkretna. Konkretność przyczyny wymaga jej sprecyzowania (por. uchwała pełnego składu Izby Pracy i Ubezpieczeń Społecznych Sądu Najwyższego z dnia 27 czerwca 1985 roku, III PZP 10/85, OSNC z 1985 roku, z. 11, poz. 164). Badanie rzeczywistości przyczyn wypowiedzenia odbywa się jedynie w odniesieniu do okoliczności, które zostały przedstawione w piśmie pracodawcy zawierającym oświadczenie o wypowiedzeniu (art. 30 § 4 k.p.). Jeżeli pracodawca wskazał kilka przyczyn wypowiedzenia, dla oddalenia powództwa pracownika wystarczającym jest, aby choćby jedna z nich okazała się uzasadniona (por. wyrok Sądu Najwyższego z dnia 5 października 2005 roku, sygn. akt I PK 61/05 opubl. w OSNP nr 17 – 18 z 2006 roku pod poz. 265).

Okoliczności podane pracownikowi na uzasadnienie decyzji o rozwiązaniu stosunku pracy, a następnie ujawnione w postępowaniu sądowym, muszą być takie same, zaś pracodawca pozbawiony jest możliwości powoływania się przed organem rozstrzygającym spór na inne przyczyny mogące przemawiać za słusznością wypowiedzenia umowy (por. wyrok SN z dnia 19.04.2010, II PK 306/09). Sąd Najwyższy wskazał w wyroku z dnia 10 listopada 1998 roku w sprawie I PKN 423/98, że pracodawca nie może uzupełniać braku wskazania konkretnej przyczyny po wniesieniu powództwa (OSNP 1999, nr 24, poz. 789), zaś w sytuacji kwestionowania przyczyn wypowiedzenia przez pracownika, zgodnie z art. 6 k.c. w zw. z art. 300 k.p., ciężar dowodu co do istnienia przyczyny wypowiedzenia spoczywa na pracodawcy.

W tym miejscu powołać się również należy na wyrok Sądu Najwyższego z dnia 4 grudnia 1997 roku - I PKN 419/97 (OSNP 1998/20/598), gdzie Sad Najwyższy stwierdził: "Przyczyna wypowiedzenia umowy o pracę musi być konkretna i rzeczywista. Nie musi jednak mieć szczególnej wagi czy nadzwyczajnej doniosłości skoro wypowiedzenie jest zwykłym sposobem rozwiązania bezterminowego stosunku pracy. Brak oczekiwanej przez pracodawcę dbałości, staranności i uwagi w wykonywaniu obowiązków pracowniczych uzasadnia wypowiedzenie pracownikowi umowy o pracę".

W wyroku z dnia 11 lutego 2005 roku w sprawie II PK 178/04 Sąd Najwyższy orzekł, że przyczyny zwolnienia nie muszą być rozbudowane, wystarczy, że są czytelne dla pracownika.

W dalszej kolejności wskazać należy, że słusznie powód zarzuca, że wskazana zasadnicza przyczyna wypowiedzenia jest niezrozumiała. Przyczyna sformułowana jako: „nienależyte wykonywanie przez powoda obowiązków pracowniczych na zajmowanym stanowisku, w szczególności naruszenie obowiązku sumiennego i starannego wykonywania pracy zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa, obowiązku dbałości o wykonywanie zadań publicznych i przestrzegania przepisów prawa oraz obowiązku zachowania uprzejmości i życzliwości w kontaktach z obywatelami” jest nie dostatecznie konkretna, a przez to niezrozumiała.

Pozwany pracodawca nie udowodnił wskazanej przyczyny wypowiedzenia, zgodnie z regułą zawartą w art. 6 k.c. w zw. z art. 300 k.p. Pozwany zarzucił powodowi niezałatwienie w terminie sprawy wydania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach dla planowanego przedsięwzięcia „Budowa dwóch chlewni wraz z niezbędną infrastrukturą na działce (...) w obrębie R., Gmina S.. W dniach 02 października 2015 r. -06 października 2015 r., 16 października 2015 roku, 02 listopada 2015 roku – 13 listopada 2015 roku powód przebywał na zwolnieniach lekarskich. Zadaniem pozwanego jako pracodawcy było takie zorganizowanie pracy na stanowisku pracy powoda podczas jego usprawiedliwionej nieobecności, aby dotrzymać terminu załatwienia sprawy, tym bardziej, że jak wynika z zakresu obowiązków powoda, podczas jego nieobecności zastępować go miał M. W.. Zatem pozwany nie udowodnił, by wina za opóźnienie w wykonaniu w/w decyzji obarczała powoda.

Odnosząc się do drugiego zarzutu sformułowanego jako „niedopełnienie przez powoda obowiązków, w wyniku czego nie został uchwalony w ustawowym terminie program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na 2015 roku”, to wskazać należy, że pozwany tej okoliczności nie udowodnił. Ze zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego nie wynika bowiem, aby projekt „Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobieganiu bezdomności zwierząt na terenie Gminy S. w 2015 roku” nie został uchwalony w ustawowym terminie. Pozwany w tym zakresie przedłożył jedynie fragmentaryczną dokumentację uniemożliwiającą właściwą ocenę w/w zarzutu. Z kolei trzeci zarzut sformułowany jako „zastrzeżenia zgłaszane przez obywateli co do sposobu załatwiania przez powoda spraw oraz niewykonywania poleceń służbowych jest niezrozumiały. Pozwany nie wskazał w piśmie wypowiadającym na czym konkretnie zastrzeżenia obywateli polegały. Nie wskazał również jakiego rodzaju poleceń służbowych powód nie wykonał.

Podsumowując powyższe rozważania, Sąd nie dopatrzył się uchybień w zakresie trybu i sposobu dokonania wypowiedzenia. Uznał jednak, że wskazana przyczyna wypowiedzenia jest nierzeczywista i niezrozumiała.

Uwzględniając przedstawione powyżej okoliczności sąd zasądził na rzecz powoda kwotę 11310 zł w wysokości trzymiesięcznego wynagrodzenia tytułem odszkodowania z odsetkami ustawowymi od dnia 11 lutego 2016 r. do dnia zapłaty, tj. od dnia doręczenia pozwu pozwanemu (punkt 1 wyroku).

O kosztach procesu sąd orzekł na podstawie art. 98 k.p.c. Zgodnie z regułą wynikającą z tego przepisu strona przegrywająca sprawę obowiązana jest zwrócić przeciwnikowi na jego żądanie koszty niezbędne do celowego dochodzenia praw i celowej obrony. Pozwana przegrała sprawę w całości, a zatem zobowiązana była zwrócić koszty procesu powodowi, na które składały się koszty zastępstwa procesowego (3600 zł - ustalone zgodnie z § 11 ust. 1 pkt 1 w zw. z § 2 ust. 2 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 22 października 2015 roku w sprawie opłat za czynności adwokackie).

Zgodnie z art. 477 ² § 1 k.p.c., sąd z urzędu nadał wyrokowi rygor natychmiastowej wykonalności w części nieprzekraczającej pełnego jednomiesięcznego wynagrodzenia powoda, tj. do kwoty 2899 zł - pkt. 3 wyroku.